Ո՞րն ընտրենք

Բոլորս նույն օդն ենք շնչում,

բոլորիս է շոյում արևն իր ջերմությամբ,

լույսն ամեն օր տալիս ողջույն,

չար ու բարի չեն հարցնում` օդ ու արև,

լույս ու երկինք,

և ծառայում են անտրտունջ,

որ իրենց պես բարի լինեն բոլոր մարդիկ,

անկողմնակա՜լ, անշա՜հ, ներո՜ղ...

Տիեզերքի բարությունն են մեզ շնորհում ամեն մի օր...

Եվ բնության մեջ ինչ էլ կա,

հարազա՛տ է` մեր մարմինը լինելու չափ`

քար ու ծաղիկ, պտուղ ու հող...

Մեր մեջ կան և կենդանիներ`

աղվես, առյուծ, իշուկ, սողուն կամ աղավնի,

և ում ընտրենք, սրտերը մեր

մի օր նրան կնմանվի:

Է՛հ, ո՞րն ընտրենք,

պա՛րզ է, բարի՛ն,

բայց ինչո՞ւ է չարին թեքված կեսն աշխարհի:

Լավն ասում ենք, վատը` անում,

ու ընկնելով փորձանքի մեջ`

հետո՞ ինչու ենք զարմանում:

Եկեք սիրե՛նք,

սե՛րն է ակունքն ամեն լավի,

եթե սիրենք`

ո՛չ մի արատ մեզ չի գերի...

Եկեք սիրե՛նք` ընկերոջը մեր անձի պես,

ասա ինչպե՞ս...

Նախ, ընկերդ նա է, ով որ

միշտ իրենը զոհում է քեզ,

ու... աննկատ,

և դու գիտես, որ գովասանք ստանալու համար չէ այդ...

Եկեք ո՛չ թե հանգիստ նստենք ու սպասենք այդպես մեկի հայտնվելուն,

այլ ինքներս լինենք այդպես,

և կլցվի մեր կյանքն անթիվ ընկերներով`

պարզասիրտ ու պայծառերես...

Ինչ որ բանով ավե՞լ ենք մենք մեկս մեկից`

այդպե՛ս էլ կա.

ամեն մի մարդ աշխարհ է մի

և երկուսին չենք էլ գտնի նույն տեսակի...

Ինձնից ինչով որ ավել ես` ե՛ս եմ պակաս,

և ինչով որ ե՛ս եմ ավել` պակաս ես դու,

և այն բանի համար է այս,

որ ինձ օգնես քո ավելով,

իմով` ես քեզ,

և բարության արդյունքն այստեղ`

Սե՛րն է, գիտե՞ս...

Սե՛րն է քնած հերոսը մեր,

բարի՛ լինենք, որ արթնանա:

Սե՛րն է քնած հերոսը մեր,

չկա՛ մի բան, որին կյանքում չհաղթի Նա:

Մաքսիմ ՈՍԿԱՆՅԱՆ

Մեկնաբանություններ